ناکارآمد ی ورزش کشور در ابعاد ورزش همگانی وتندرستی وهمچنین در ورزش تربیتی،حرفه ای وقهرمانی کاملا مشهود ودر حالت ایستا ورو به عقب است این وضعیت بهیچ عنوان متناسب با استعداد،امکانات ونیروی انسانی متخصص حوزه ورزش کشورنیست. آمدن ورفتن مسئولین گذشته ورزش بدلیل روزمرگی وغرق شدن در حواشی دستاورد قابل توجهی را نداشته است.اصراربه حفظ وبرگرداندن مدیران ناموفق گذشته بیماری است که مثل خوره بدنه ورزش کشوررا می خورد وتاکنون علیرغم شعارهای پرطمطراق مسئولین ووزرای قبلی شاهد تحولات اساسی در ورزش کشور نبودیم. ضعف در قوانین ومقررات ورزش در اسناد بالا دستی وبرنامه های توسعه کشور از یک سو ناکارآمد روش ها ورویه های جاری از سوی دیگر چشم اندارز روشنی را پیش روی ورزش کشور ترسیم نمی کند. ورزش کشوراز نظر منابع سخت افزاری شامل مجموعه های متنوع ومتکثرورزشی وهمچنین منابع نرم افزاری شامل نیروی انسانی متخصص و دانش های تخصصی وعلمی دروضعیت خوبی قراردارد . ربط دادن ناکامی ها ی ورزش به کمبود امکانات ومنابع خصلت مدیرانی است که از دانش ومهارت لازم برای اجرای برنامه راهبردی وکلان ورزش کشوررا ندارند. آمدن دوباره کیومرث هاشمی به مدیریت کلان ورزش با توجه به شناخت وتجربه مناسب این امید را ایجاد کرد که در سایه همدلی وبسیج امکانات شاهد تحولات اساسی از نظر شکلی ومحتوای در حوزه ورزش وجوانان باشیم .اخبار واصله از تلاش مهره های سوخته و ناکارآمد گذشته برای قرار گرفتن در جایگاه های مدیریتی موجب نگرانی جامعه ورزش کشورشده است امیدواریم این دور تسلسل باطل مدیریتی ورزش در سطوح عالی وفدراسیون ها یکبار برای همیشه متوقف ورویکرد وزیر جدید ورزش اعتماد به چهره های ناشناخته وتوانمندی باشد که بتوانند تحولات مورد نظردولت ومردم علاقمند به ورزش را محقق کند .
